فاطمیه

عوامل اصلی انجام گناه

رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ (عَلَيهِ السَّلَامُ) قَالَ:

إِنَّ أَوَّلَ مَا عُصِيَ اللَّهُ بِهِ سِتٌّ حُبُّ الدُّنْيَا وَ حُبُّ الرِّئَاسَةِ وَ حُبُّ الطَّعَامِ وَ حُبُّ النِّسَاءِ وَ حُبُّ النَّوْمِ وَ حُبُّ الرَّاحَةِ.[1]

ترجمه و شرح:

روايت از امام صادق(صلوات الله عليه) منقول است كه حضرت فرمودند: سرآمد اموري كه موجب مي‏شود انسان از فرمان الهي سرپيچي كند و نسبت به خداوند ‌گناه و عصيان كند، شش مورد است. يعني اين شش مورد سرآمد هستند؛ نه اين كه موارد ديگر موجبِ گناه نمي‌شود. اينها غالباً‌ سرآمد هستند. گناهانی كه از انسان سر مي‏زند، ‌منشأش غالباً يكي از اينها است.

اول: حبّ الدنيا؛ پول دوستي. اين موجب مي‏شود كه نه حرام سرش بشود نه حلال. لذا موجب عصيان مي شود. دو نوع گناه داريم كه يكي از آنها ترك واجب است؛ خودِ ترك واجب هم گناه است. پول دوستي منشأ گناه مي‏شود.

دوم: حبّ الرئاسة؛ جاه طلبي، ‌رياست طلبي. اين هم منشأ گناهان و معاصی دیگر مي‏شود.

سوم: حبّ الطعام؛ «ابن البطن»، یعنی كساني كه به اسارت شكم مي‏روند. این هم منشأ گناهان بعدی می‏شود.

دانلود صوت و ادامه حدیث در ادامه مطلب

چهارم: حبّ النساء؛ منظور «ابن الفرج» است. مراد از حبّ النساء شهوت جنسي است.

از آن طرف، حبّ الطعام‌ به تعبير ما شهوت بطني و شكم پرستي است، از اين طرف هم شهوت جنسي را مطرح می‏فرماید كه از اين دو تعبير مي‏شود به «ابن البطن و الفرج». اينها اسيرند و به اسارت شكم و شهوت جنسي‏شان درآمده‌اند. اين منشأ مي‏شود براي گناه.

پنجم: حبّ النوم؛‌ يعني كساني كه خيلي مقيّدند به خوابيدن. اينها هم به معصيت مي‏افتند. يك سنخ معاصي هست كه ‌منشأش حبّ نوم و خواب است. صبح نماز صبحش قضا مي‏شود، براي چه؟ چون مي‌خواهد بخوابد.

ششم: حب الراحة؛ یعنی راحت طلبي. این هم منشأ یک سنخ از معاصی است.

يك رشته هست كه همه اين شش مورد را به هم پيوسته مي‏كند و آن «حُبّ» است. «حبّ الدنيا»،‌ «حبّ الرئاسة»‌،‌ «حبّ الطعام»،‌ «حبّ النساء»، ‌»حبّ النوم»،‌ «حبّ الراحة». همه اینها مثل دانه‏هاي تسبيحی در یک نخ هستند و آن نخ تسبیح، همین «حبّ دنيا و امور مادّي» است. لذا همه اینها مربوط به هم هستند. تعلّق به اين عالم مادّه است كه انسان را به گناه مي‏كشاند. اين اگر نباشد، هيچ وقت گناه سر نمي‏زند و ‌واجب هم ترك نمي‏شود.[2]

[1] . بحارالانوار، ج70 ، ص 60

[2] . يكشنبه: 30 آبان 89 ؛ 14 ذي الحجّه 1431 ؛ مسجد جامع بازار تهران

دانلود صوت

منبع: سایت آیت الله مجتبی تهرانی

+ نوشته شده در بیست و یکم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 9:28 توسط گدای درگه زهرا |

حسن ظن به خدا

حسن ظن به خدا + فایل صوتی

حديث:

رُوِيَ عَنِ الصَّادِقِ عَلَيْهِ السَّلامُ قَالَ:

حُسْنُ الظَّنِّ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ[1]

ترجمه:

«حسن ظنّ به خدا» اين است كه جز به خدا اميد نداشته باشي و جز از گناه خويش نهراسي.

شرح:

اين روايت از امام صادق صلوات الله عليه نقل شده است كه حُسن ظنّ و خوش‏گماني به خداوند مركب از دو چيز است. ما اين مطلب را در معارفمان داريم كه هر انساني كه به خداوند ايمان دارد، ‌بايد به خدا، حسن ظنّ هم داشته باشد. يعني نمي شود انسان به خدا، ‌كه مستجمع جميع صفات كماليه است، ايمان داشته باشد ولي حسن ظن به او نداشته باشد. گاهي در باب حسن ظن به خدا اشتباه مي‏شود و اين روايت مي خواهد آن اشتباه را برطرف كند. انسان بايد به خداوند حسن ظن داشته باشد؛ امّا در حسن ظنّ اين‏طور نيست كه فقط جنبه اميد مطرح باشد، بلكه حسن ظن مركب از دو چيز است: هم اميد در آن است و هم بيم. انسان‏ها غالباً اشتباه مي‏كنند و خيال مي‏كنند كه فقط اميد است.

«حُسْنُ الظَّنِّ بِاللَّهِ أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ» بخش اول اين است كه به هيچ موجودي اميد نداشته باشي مگر به خداوند. «أَنْ لَا تَرْجُوَ إِلَّا اللَّهَ» به قول ما انحصار است. در تمام امور، فقط اميدت خدا باشد. حسن ظن به خدا فقط اين است ؟ خير! «وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ». كنارش يك بيم هم هست. خوف و بيم نيز از هيچ چيزي نداشته باش مگر گناه خودت. اين‏طور نيست كه اميد به خدا، براي گناه كردن ميدان باز كند. خوب دقت كنيد كه حضرت چه‏طور جلويش را گرفته است.

بايد بگويي: ما تنها اميدمان در امور مادي و معنوي به خدا است. هم امور مادي و هم معنوي. در هر دوتايش تنها اميدمان بايد خدا باشد. گره‏گشاي ما او است؛ چه در دنيا از نظر مسائل مادي و چه از نظر معنوي و اخروي. تنها اميد ما خدا است. شبهه‏اي هم در آن نيست. اما اين را هم بدان، او ‌گره‏گشا است امّا توجه به اين داشته باش كه خودت مي‏تواني به كارت گره بياندازي. مطلب بعدي‏ اين است كه از گناه خودت بترس. «وَ لَا تَخَافَ إِلَّا ذَنْبَكَ» بيم نداشته باش مگر از گناه خودت! يعني بفهم كه خودت در كارهاي مادي و معنوي‏ات گره مي‏اندازي.

حسن ظن به خدا مركب از دو چيز است : اميد و بيم . هر دو مورد مطرح است . حواست را جمع كن. كه گناه نكني. بله! اگر غفلتاً گناهي صادر شود گره‏گشا كيست؟ خدا است. اما تعمّد به گناه نعوذ بالله ...

چهار شنبه 19 آبان ماه 89 – 3 ذي الحجه 1431

دانلود فایل صوتی

منبع:همراه منتظر

[1]^.^{كافي، ج2، ص72}^–^{وسائل الشيعه، ج15، ص230}^–^{بحارالانوار، ج67، ص367}

+ نوشته شده در بیست و یکم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 9:27 توسط گدای درگه زهرا |

سلاح مومن

سلاح مومن + فایل صوتی

حدیث:

روي عن الصادق(عليه‏السلام) قال: قال النبيُّ(صلَّي‏الله‏عَليه‏وَ‏آله‏وَسلَّم):

أَ لَا أَدُلُّكُمْ عَلَى سِلَاحٍ يُنْجِيكُمْ مِنْ أَعْدَائِكُمْ وَ يُدِرُّ أَرْزَاقَكُمْ قَالُوا بَلَى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ تَدْعُونَ رَبَّكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ فَإِنَّ سِلَاحَ الْمُؤْمِنِ الدُّعَاءُ.[1]

ترجمه و شرح:

روايت از امام صادق(صلوات‏الله‏عليه) منقول است كه حضرت فرمودند که پيغمبر اكرم خطاب به جمعي فرمودند: آيا شما نمي‏خواهيد كه شما را راهنما شوم به سلاحي كه شما را از دشمن ايمني بخش است و رهايي مي‏دهد و روزي‏هاي شما را فراوان مي‏كند؟ آن جمع در جواب عرض كردند بله، بفرمایيد. حضرت فرمودند: «تَدْعُونَ رَبَّكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهَارِ»؛ یعنی دعا كنيد در شب و روز. بعد هم علّتش را فرمودند: «فَإِنَّ سِلَاحَ الْمُؤْمِنِ الدُّعَاءُ»؛ چون سلاح مؤمن دعاي او است؛ يعني همان درخواست‏هايش از خداوند.

ما روايات متعدّدی داريم كه در آنها همين مضمون هست. حتّي در روايتي از امام هشتم(عليه‏السلام) آمده كه ايشان اصلاً از دعا تعبير مي‏كنند به «سلاح انبيا». روايت اين است كه حضرت فرمودند: «عَلَيْكُم بِسِلَاحِ الْأَنْبِيَاء قِيلَ وَ مَا سِلَاحُ الأَنبِيَاءِ قَالَ الدُّعَاء».[2] حضرت فرمودند بر شما باد به سلاح پیامبران؛ به حضرت گفته شد كه سلاح انبياء چيست؟

حضرت در پاسخ فرمودند اسلحه انبيا دعا است.

ما در روايات بسياري داريم و اصلاً جزء متن معارف ما است كه معجزات و كرامات انبيا و اولیای خدا، بر اثر دعاهاي آنها بوده است. حضرت عيسي(علیه‏السلام) مرده را با دعا زنده مي‏كرد. شنيده‏ايد و در قرآن هم دارد که با دعا مرده را زنده مي‏كرد. پس كرامات اوليا و انبيا مربوط به دعاي آنها بوده است. لذا در این روايت دارد: «عَلَيْكُم بِسِلَاحِ الْأَنْبِيَاء»؛ امام رضا(عليه‏السلام) این‏طور فرمود. پيغمبر هم فرمود: «فَإِنَّ سِلَاحَ الْمُؤْمِنِ الدُّعَاءُ».

اين سلاح بُردش در زمان‏های مختلف، مختلف مي‏شود. بُردِ دعا يعني چه؟ یعنی «سرعت اجابت» كه زودتر به اجابت مي‏رسد. يك زماني است كه همين سلاح را به كار مي‏بري، ولی طول مي‏كشد تا به اجابت برسد. يعني این سلاح مُسلّماً ‌بُرّا است و به طور قطع اثر و بُرش دارد؛ اما این برّایی در بعضی مقاطع خاصّ زمانی سرعت بیشتری دارد و زودتر به اجابت مي‏رسد.

حالا يك روايت ديگر مي‏خوانم. «رُوِيَ عَنِ البَاقِرِ عَلَيهِ‏السَّلَامُ قَالَ إِنَّ يَوْمَ عَرَفَةَ يَوْمُ دُعَاءٍ وَ مَسْأَلَةٍ».[3] یکی از آن مقاطعي كه اين اسلحه بُردش بيشتر است و در اجابت سرعت دارد، ‌روز عرفه است. حتّي تعبير امام باقر(عليه‏السلام) این است كه اصلاً‌ روز عرفه، روز دعا و درخواست از خداوند است. يعني در اين مقطع زماني بخصوص سرعت اجابت دعا بیشتر است.

اين روايت را هم ديده‏يد كه محدّث قمّي هم در مفاتيح‏الجنان نقل مي‏كند كه امام زين‏العابدين(صلوات‏الله‏عليه) روز عرفه‏ای ديدند که عدّه‏اي دارند از مردم درخواست مي‏كنند و به قول ما تكدّي مي‏كنند؛ فرمودند واي به حال شما! آیا در این روز از غير خدا چيزي مي‏خواهيد؟! امروز، روزي است كه اميد اين مي‏رود كه جنين‏هايي كه در رحم مادرها هستند و سياه بختند، ‌بر اثر دعا خوشبخت شوند. يعني دعا امروز اين‏قدر بُرد دارد.

حالا به دوستان مي‏خواستم سفارش كنم که اين چند ساعت را غنيمت بشمارید. بدانيد اگر مي‏خواهيد مشكلاتتان را حل كنيد ـ‏که همه ما ‏مشكلات داريم‏ـ بياييد ‌اين چند ساعت را درِ خانه خدا برويد و از او بخواهيد؛ چه حاجت‏های مادّي را و چه معنوي را، همه را از او بخواهید. چون امروز بُردِ دعا خيلي زياد است. بخصوص درباره ديگران اگر دعا كنيد، ما در روايت داريم که خدا چند هزار برابر به شما اعطا مي‏كند. از همه شما التماس دعا دارم؛ من را هم فراموش نكنيد و دعا كنيد.[4]

دانلود فایل صوتی

منبع:همراه منتظر

[1] . كافي، ج2، ص468

[2] . كافي، ج2، ص 468

[3] . وسائل‏الشيعة، ج 10، ص 465

[4] . سه‏شنبه، 25 آبان 89 ؛ روز عرفه؛ مسجد جامع بازار تهران

+ نوشته شده در بیست و یکم اسفند ۱۳۸۹ ساعت 9:25 توسط گدای درگه زهرا |