همراه با علی ابن الحسین علیه السلام در ۴۰ حدیث ازآن بزرگوار
همراه با علی ابن الحسین علیه السلام در ۴۰ حدیث ازآن بزرگوار
1. حق استاد تو اين است كه بزرگش دارى و محضرش را محترم شمارى و با دقّت به سخنانش گوش بسپارى .
2. خدايا ! مرا در تربيت و نيكى به فرزندان يارى فرما .
3. قريشى و عرب را افتخارى نيست مگر به فروتنى ، و هيچ كرامتى نيست مگر به تقوا .
4. من پسر كسى هستم كه فرشتگان آسمان بر او گريستند . من پسر كسى هستم كه جنّيان در زمين و پرندگان در هوا بر او نوحهسرايى كردند .
5. هشدار كه منفورترين مردم نزد خداوند كسى است كه سيره امامى را برگزيند ولى از كارهاى او پيروى نكند .
6. خوددارى از آزار رساندن ، نشانه كمال خرد و مايه آسايش دو گيتى است .
7. صدقه ، قبل از اينكه به دست نيازمند برسد ، در دست خداوند قرار مىگيرد .
8. هرگاه نماز مىگزارى ، [چنان باش كه گويى]نماز آخرين را به جاى مىآورى .
9. مؤمن سكوت مىكند تا سالم ماند و سخن مىگويد تا سود برد .
10. از قدرت خداوند بر خويش بترس و از نزديكىاش به خود شرمگين باش!
11. فرمان خدا و طاعت او و طاعت كسى را كه طاعتش را واجب كرده است ، بر همه چيز مقدّم بداريد .
12. مؤمن از دعاى خود يكى از سه نتيجه را مىگيرد : يا برايش ذخيره مىشود ، يا در دنيا برآورده مىشود و يا بلايى كه مىخواست به او برسد از او برگردانده مىشود .
13. من دوست دارم كه در كار پيوسته باشم ، اگر چه اندك باشد .
14. پيامبر وقتى به خانه خويش مىرفت ، اوقاتش را سه قسمت مىكرد : بخشى براى خدا ، بخشى براى خانواده و بخشى براى خود .
15. حقّ مادرت بر تو اين است كه بدانى او تو را در جايى حمل كرده است كه هيچ كس ديگرى را حمل نمىكند و از ميوه دلش آن به تو داد كه هيچ كس به ديگرى نمىدهد .
16. فاطمه ، دختر اسد ، در حال طواف بود كه درد زايمان او را فرا گرفت ؛ پس وارد كعبه شد و اميرمؤمنان را در كعبه بزاد .
17. عمّهام ، زينب ، با وجود همه مصيبتها و رنجهايى كه در مسيرمان به سوى شام به او روى آورد ، حتّى يك شب اقامه نماز شب را فرو نگذاشت .
18. هر كس مردم را به دليل چيزى كه در آنان هست ، وانهد ، او را به دليل چيزى كه در او نيست ، وا مىنهند .
19. نگاه مؤمن به چهره برادر مؤمن خود از روى دوستى ومحبّت به او عبادت است.
20. آخرين سفارش حضرت خضر به حضرت موسى اين بود كه : هرگز كسى را به سبب گناهش خوار نكن .
21. تو را يارى خدا همين بس كه مىبينى دشمنت به قصد تو خدا را نافرمانى مىكند .
22. همه خوبىها را در بريدن طمع از آنچه در دست مردم است ، ديدم .
23. واى به حال كسى كه يكانش (گناهان) بر دهگانش (نيكىها) چيره شود .
24. همنشينى با صالحان ، به سوى صلاح رهنمون مىشود .
25. حق كسى كه بر تو نيكى مىكند ، اين است كه او را سپاس بگويى و نيكىاش را به زبان آورى و از وى به خوبى ياد كنى و ميان خود و خداوند برايش خالصانه دعا كنى .
26. منتظران ظهور امام مهدى عليهالسلام برترين اهل هر زماناند .
27. آن گاه كه قائم ما قيام كند ، خدا آفت را از شيعيان ما بزدايد و دلهايشان را چون پارههاى آهن [استوار] سازد .
28. اى آن كه بر ناله دردمند رحمت مىآورى ، و اى آن كه به آنچه در دل زارىكننده نهفته است دانايى ، مرا از كسانى قرار ده كه در پناه تو ايمناند و دشمنان را به آن جانْپناه دسترسى نيست .
29. حقّ حجّ [بر تو] آن است كه بدانى حجّ، به ميهمانى پروردگارت رفتن است . و از گناهان به سوى او گريختن، و سبب قبولى توبه، و گزاردن فريضهاى كه خداوند آن را بر تو واجب كرده است .
30. حجّ و عمره به جاى آريد تا بدنتان سالم و روزيتان فراخ شود .
31. خداوند از آن كس خشنودتر است كه خانواده خود را بيشتر در رفاه و نعمت قرار دهد .
32. حقّ زن اين است كه بدانى خداوند او را مايه آرامش و انس تو قرار داده است و بدانى اين نعمتى است كه خداوند به تو داده ؛ پس بايد او را گرامى دارى و با وى نرمى كنى .
33. چنانچه وارد بازار شوم و درهمى داشته باشم و با آن براى خانوادهام گوشتى بخرم كه بدان رغبت كردهاند ، براى من محبوبتر است از اينكه بندهاى را آزاد كنم .
34. خداوند هر قلب محزون و هر بنده شكرگزار را دوست دارد.
35. خداوندا، دلها جز با ياد تو آرام نمىگيرد و جانها جز با ديدن تو، به آرامش نمىرسد.
36. حق كسى كه به تو نيكى كرده ، اين است كه از او تشكر كنى و نيكيش را به زبانآورى و از وى به خوبى ياد كنى و ميان خود و خداى عزّوجلّ برايش خالصانه دعا كنى ، هرگاه چنين كردى بىگمان پنهانى و آشكارا از او تشكر كردهاى . سپس اگر روزى توانستى نيكى او را جبران كنى ، جبران كن .
37. خدايا به دست من براى مردم خير و نيكى جارى ساز و آن را با منّتگذارى من تباه مكن، و مرا اخلاق والا عطا فرما و از فخرفروشى نگاهدار.
38. گناهانى كه باعث تغيير نعمتها مىشوند، عبارتاند از: تجاوز به مردم، ترك نمودن عادتهاى كار خير و خوب و كفران نعمت و ترك شكر، زيرا خداوند عزّوجلّ مىفرمايد:«خداوند سرنوشت هيچ ملتى را تغيير نمىدهد، مگر اينكه خودشان تغيير روش دهند... ».
39. پروردگارا بدبخت كسى است كه دستش را نگيرى و از فردايش ايمنى ندهى وخوشبخت كسى است كه در پناه نعمتت جايش دهى و با ستايش، او را به جايگاههاى رحمتت منتقل كنى.
40. بار خدايا! سپاس تو را بر آن حسن تقديرى كه بهره من گردانيدى و آن بلا كه از مندور ساختى، پس بهره مرا از رحمتت تنها عافيتى كه اكنون بخشيدهاى قرار مده، كه درنتيجه به خاطر آنچه دوست دارم (اما به صلاح من نيست) بدبخت شوم و ديگران به خاطر آنچه دوست نمىدارم (اما صلاح من در آن است) خوشبخت گردند.